Kikker en schorpioen

Een oud verhaal.

Kikker stond langs de kant van de rivier, klaar om in het water te springen en naar de overkant te zwemmen. ‘Wacht even’, zei Schorpioen, die plotseling opdook vanuit de struiken langs de waterkant. ‘Ik wil graag naar de overkant, maar ik kan niet zwemmen. Mag ik op jouw rug meeliften, Kikker?’

Kikker zei: ‘Ik dacht het niet! Ik ken jou. Als ik je op mijn rug neem, steek je mij met je giftige angel en ben ik er geweest. Nee, dank je feestelijk, zoek maar een andere idioot!’ En hij begon zich alvast af te zetten van de oever.

‘Dat zou ik nooit doen!’, riep Schorpioen. ‘Dat zou ongelooflijk stom zijn. Als ik jou zou steken terwijl jij mij op je rug over de rivier brengt, dan zouden we allebei verdrinken! Nee, wees gerust, ik zal je heus niet steken. Je zou mijn held zijn!’

Kikker dacht na. Kikkers en Schorpioenen waren nooit vrienden geweest. Nooit hadden ze een coalitie gevormd. Schorpioen had een duidelijk voordeel als de Kikker zou meewerken. Maar wat was het voordeel voor hem?

‘Oké’, zei Kikker. ‘Als jij mij niet steekt en je mij voortaan verdedigt tegen de Ooievaar, de Wezel en de Vos, dan breng ik je naar de overkant.’ ‘Geen probleem, je hoeft maar te kwaken en ik ben er voor je’, zei Schorpioen.

Zo werd de deal beklonken. Schorpioen klom op de rug van Kikker, die meteen naar de overkant begon te zwemmen. Een beetje ongemakkelijk voelde hij zich wel, de klauwtjes van Schorpioen klemden stevig om zijn schouders. ‘Gaat het nog?’, vroeg Kikker. ‘Ja hoor, prima’, zei Schorpioen.

Halverwege de rivier voelde Kikker plotseling een scherpe steek in zijn zij. Schorpioen had hem tóch gestoken. ‘Wat doe je nu!’, riep Kikker, in plotselinge doodsangst. Hij voelde de Schorpioen zich nog steviger aan zijn schouders vastklemmen. Terwijl ze samen naar beneden begonnen te zinken, fluisterde Schorpioen in het oor van Kikker: ‘Het spijt me… Ik kan het niet helpen. Het zit in mijn aard…’

---

Wie ben jij?

De kikker? Die je medemens eigenlijk wantrouwt, maar zo graag wil vertrouwen dat je er zelf aan onderdoor gaat?

Of de schorpioen? Die steekt omdat hij niet anders kan, maar daardoor ook verdrinkt?

We kunnen doorgaan met elkaar bedoeld of onbedoeld te gronde te richten.

We kunnen ook accepteren dat er nu eenmaal kikkers en schorpioenen bestaan, die alleen maar verder komen wanneer ze elkaar helpen.

Ik wil je graag aan vervoer helpen als je dat zelf niet hebt. Het maakt mij niet uit of je een kikker of een schorpioen of nog iets anders bent.

Kies hier de auto uit waarmee je (alleen of met iemand anders) op reis wilt.