Waarom ik ze nooit meer hoef te zien

Jarenlang had ik een geweldig stel vrienden. Ik denk bij elkaar wel meer dan 30 jaar.

We deden enorm veel samen.

Het begon al in de ochtend, vaak nog voor het ontbijt. Even een appje sturen, elkaar een mooie nieuwe dag toewensen.

Meestal ook na het ontbijt. Lekker gegeten?

En zo ging dat de hele dag door. Bij de koffie. Na de lunch.

We gingen samen op reis: we hebben heel wat landen samen gezien.

Als ik naar het bos ging om te wandelen, gingen ze meestal mee. Samen, met de hond.

Je zou kunnen zeggen dat we onafscheidelijk waren.

---

Tot ongeveer anderhalf jaar gelden.

Ik ging een keer vliegen. Ze mochten niet mee.

Een tijdje daarvoor waren ze ook al tegengehouden toen we uit eten wilden. Ik mocht wel naar binnen, maar zij kwamen het restaurant niet in.

Op steeds meer plaatsen werden Nico en Tineke, want zo heten mijn vrienden, tegengehouden.

Ik dacht altijd dat het geweldige vrienden waren. Ik voelde mij meestal enorm op mijn gemak als zij in de buurt waren.

Maar ik begon daar anders tegen aan te kijken. Ze hadden nooit geld bij zich, de rekeningen betaalde ik altijd. Ik heb het  laatst eens uitgerekend: ze hebben mij zeker 85.000 euro gekost.

We hadden steeds minder gemeenschappelijke vrienden. Veel andere vrienden hadden al lang afscheid van ze genomen.

Bovendien waren ze niet echt bevordelijk voor mijn gezondheid. Ze hadden een bloedhekel aan sporten, en zouden nooit meedoen met sportieve activiteiten. Behalve wandelen dan.

Maar het ergste was dat ze stonken. Het viel mij nooit zo op, maar anderen in mijn omgeving wel. Maar ja, zeg je dat tegen goede vrienden: jullie stinken zo?

Ik begon te proberen om ze te ontlopen. Maar steeds kwam ik ze op onverwachte plaatsen weer tegen. Talloze keren nam ik mij voor dat ik beter afscheid kon nemen. Dat vertelde ik hen ook, maar ze leken het maar niet te snappen.

Tot het moment dat ik eindelijk definitief afscheid durfde te nemen. Ik belde hen op en vertelde dat we een ongelofelijke tijd hadden meegemaakt, die ik niet had willen missen, maar dat het nu echt klaar was. Nico en Tineke hadden mij meer dan genoeg geld en gezondheid gekost.

---

Sinds ik gestopt ben met roken, want daar gaat het hier natuurlijk over, denk ik nog regelmatig aan mijn oude vrienden Nico en Tineke.

Ik ben echt blij dat ik ze niet meer hoef te zien.

Heb jij het idee dat je bepaalde mensen even niet meer hoeft te zien? Of juist wel weer wil ontmoeten? Voor het aankomende, lange Hemelvaartsweekend hebben we nog een paar auto’s beschikbaar!