Een beetje betalen, en toch alles krijgen?

Een paar maanden geleden ging ik uit eten.

Dat was nog voor het corona-tijdperk. Je kon nog gewoon naar een restaurant toe.

Voor wie dat vergeten is: een restaurant is een plaats waar je vroeger (meestal samen met andere mensen) naartoe ging om wat te eten. Misschien kan dat binnenkort ook weer, maar dan zit je zo ver van elkaar af, dat je na afloop waarschijnlijk zegt: voortaan eten we weer thuis, dat is een stuk gezelliger.

Ennyway: ik had die dag mijn lunch overgeslagen, dus ik had best honger.

Toen de vriendelijke bediening vroeg: ´wilt u wat brood vooraf?´ sloeg ik dat niet af.

Je kent dat wel, zo’n mandje met kakelvers, krakend brood dat echt heerlijk ruikt. En een schoteltje met vette, zoute roomboter of kruidenkaas ernaast. Niet te versmaden als je honger hebt.

Het mandje was snel op.

Dat was de serveerster ook opgevallen. Ze vroeg vriendelijk: nog een mandje? Natuurlijk! Brood, slok wijn – ik vermaakte mij prima. Mijn honger begon langzaam te zakken.

Ook het tweede mandje was snel leeg.

Toen de vriendelijke serveerster langs kwam om het menu op te nemen (dat had ze beter eerder kunnen doen), zat ik dus eigenlijk al vol. Ik vond het onbeleefd om er nu al tussen uit te knijpen, dus ik bestelde een klein gerechtje.

Grappig, dat je op deze manier maar een klein beetje hoeft te betalen, om toch met een verzadigd gevoel het restaurant te verlaten.

Ik bedacht me dat dit met het huren van een auto ook zo is.

Je betaalt maar een klein beetje, maar je krijgt een hele auto in de regio Stein mee. Meestal zelfs een bijna nieuwe auto, met de meest recente opties.

Voor een paar tientjes kun je een heel eind komen. Belachelijk weinig als je nagaat dat de goedkoopste nieuwe auto tegenwoordig ruim € 12.000 kost.

Als ik mij dat bedenk, overweeg ik serieus om de huurtarieven eens goed omhoog te gooien 😉

Als je snel bent, kun je nu nog voor de gewone tarieven een auto huren!