Ik moet je iets bekennen.
Ik ben best lui.
Als ik nieuwe spijkerbroeken nodig heb, koop ik er het liefst meteen 3 of 4. Dan hoef ik voorlopig niet nog een keer naar de stad.
Met sokken hetzelfde: liefst 10 paar in één keer in dezelfde kleur. Ik heb ‘s ochtends geen zin om na te denken welke sokken ik aan moet.
Scheren? Liefst 1 x per week, niet vaker.
Ik had vandaag met Elly, mijn vrouw, een discussie over het gebruik van onderzetters op de salontafel. Liever koop ik iedere 5 jaar een nieuwe salontafel dan dat ik elke keer als ik koffie, thee of een biertje op tafel zet, steeds een onderzettertje moet gebruiken.
Dat kan wel oplopen tot duizenden keren een onderzettertje pakken, onder het kopje leggen en daarna weer opruimen. Zonde van al die energie…
Ja, als ik niet oplet komen er kringen op de tafel. Maar die zijn over maximaal 5 jaar weer weg bij de nieuwe salontafel.
Ik weet het: luiheid kan een onhebbelijke eigenschap zijn. Ondanks dat ik zelf zo ben aangelegd, vind ik het vaak verschrikkelijk om met luie mensen om te gaan.
Liever spreek ik daarom ook over strategisch lui zijn: op een slimme manier ingewikkelde dingen een beetje simpeler maken.
Zo hebben we geprobeerd om het huren van een auto of een bestelbus zo makkelijk mogelijk te maken.
Ik hoop dat dat een beetje gelukt is. Wil je dat meemaken?
