Hoe haat om kan slaan in liefde

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb jarenlang een bloedhekel gehad aan de zuidkoreaanse automerken Hyundai en Kia.

Ze zagen er niet uit en hadden hele rare namen. Het waren gewoon rare auto’s.

Ik denk dat dat komt omdat ze pas later in Europa mee gingen doen. Toen ik klein was had je duitse, franse en britse merken. Verder een aantal japanners, een paar italiaanse, en twee zweedse.

En amerikanen natuurlijk. Amerikanen, dat waren enorme sleeën. Die kocht je alleen als je een eigen benzinepomp in je tuin had.

Daar kwamen ineens een paar snotjongens bij. Een Hyundai Pony, ken je hem nog? Wat een wanstaltig ding. Wel door een Italiaan ontworpen, maar vast een ontwerper die door Alfa Romeo ontslagen was…

En wat dacht je van die rare namen? Hyundai Jerrycan, Hyundai Kutson. Terreinwagens moesten dat voorstellen. Pfff.

In de jaren ’90 kwam er nog een koreaans merk bij: Kia. Herinner jij je de Kia Sephia nog? Was best een goede auto, maar hij leek wel erg veel op erg veel andere auto’s.

Of de Opirus. Als die snel voorbij reed, en je kneep je ogen bijna helemaal dicht, kon je zomaar denken dat er een Mercedes voorbij reed. Niet dus.

***

Maar ik ben om. Toen Peugeot en Citroën vorig jaar aankondigden te gaan stoppen met het produceren van de kleinste auto’s, zijn wij verder gaan zoeken. Welke automerken hebben nog meer kleine modellen?

En zowaar, we hebben nu een behoorlijk aantal Kia’s en Hyundai’s in ons wagenpark bij Adrem Limburg.

Het moet gezegd worden: ze bevallen prima!

Het zijn onze kleintjes, maar met gigantisch veel meer accessoires dan vroeger. Het verschil tussen een pony en een auto kan bijna niet groter zijn. Dan heb ik het niet over de stuurbekrachtiging, die in de jaren ’70 nog luxe was, en dus meestal niet in de Hyundai Pony  zat. Ik verbaas mij er soms over hoe vol ze die kleine autootjes kunnen stoppen met de nieuwste technische snufjes.

Een Kia of Hyundai proberen? Reserveer gerust één van onze kleintjes!